March 22, 2006

นิทานของฮิปโป

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ที่เมืองเมืองหนึ่งมียักษ์กอริลลาอาศัยอยู่ในคฤหาสน์อันสวยงาม พร้อมกับสวนสวยงามเขียวขจี ที่ข้างๆ คฤหาสน์นั้นเอง ก็มีเด็กๆ กลุ่มหนึ่ง ทั้งกวาง ม้า สิงโตและฮิปโป วิ่งเล่นเป็นเพื่อนกันอย่างสนุกสนาน เด็กๆ ทุกคนต่างอยากเข้าไปเล่นในสวนของยักษ์กอริลลา แต่..ก็ไม่มีเด็กคนไหนกล้าเข้าไปสักคน

วันหนึ่งยักษ์กอริลลาเดินทางออกไปนอกเมือง เมื่อเด็กๆ ทุกคนรู้ ต่างก็พากันมาวิ่งเล่นอย่างสนุกสนานในสวนของยักษ์กอริลลา แต่แล้ว.... ยักษ์กอริลลาก็เดินทางกลับมา เด็กๆ ต่างพากันตกใจ ยักษ์กอริลลาไล่เด็กๆ เหล่านั้นออกไปจากสวนของตน และทำกำแพงสูง กั้นไม่ให้ใครเข้ามาวิ่งเล่นได้อีก ยักษ์กอริลลาใช้เวลาแต่ละวัน แต่ละวัน และแต่ละวันกับสวนของตนเองคนเดียวอย่างที่ต้องการ แต่ยักษ์กอริลลากลับไม่ได้มีความสุขอย่างที่เขาคิด ยักษ์กอริลลาจึงไปเรียก Mr.เมฆมาที่สวน แต่ก็ไม่มีอะไรดีขึ้น เขาจึงไปเชิญ Mr.สายฝน มาอีก ทุกอย่างก็ยังเหมือนเดิม ยักษ์กอริลลาจึงตัดสินใจไปชวน Mr.ลม และ Mr. หิมะมาที่สวนแห่งนี้ แต่..สุดท้าย สวนของยักษ์กอริลลากลับไม่สวยงาม สนุกสนานอย่างที่ยักษ์กอริลลาคิด....

ยักษ์กอริลลาเดินไป.. เดินไปที่กำแพงสูงที่ยักษ์กอริลลากั้นสวนไว้ไม่ให้ใครเข้ามาวิ่งเล่น ยักษ์กอริลลามองออกไป ภาพที่เขาเห็นคือพระอาทิตย์กับกลุ่มเด็กๆ ที่เล่นกันอย่างสนุกสนานและมีความสุข ยักษ์กอริลลาคิด..ในที่สุด เขาตัดสินใจทำลายกำแพงนั้นลง และเชิญให้เด็กๆ เข้ามาวิ่งเล่นที่สวนของตน เขาพบว่าสวนของเขากลับอบอุ่นและมีความสุข

แต่ยักษ์กอริลลากลับมองหาเด็กคนหนึ่งที่เขาอยากเจอไม่พบ ..ฮิปโป ฮิปโปไปไหนนะ ทำไมวันนี้ไม่เห็นฮิปโปมาวิ่งเล่นกับเพื่อนๆ ....ยักษ์กอริลลาคิด เขาจึงถามเด็กๆ คนอื่นว่า ฮิปโปอยู่ที่ไหน..
กวาง ม้า สิงโต และเด็กคนอื่นต่างชี้ไปที่ดวงอาทิตย์ และบอกว่า..นั่นไงฮิปโปไปเป็นพระอาทิตย์ คอยให้ความอบอุ่นกับพวกเราอยู่ที่นั่นเอง....ยักษ์กอริลลาเข้าใจ เขายิ้มและดีใจที่ได้รับความอบอุ่นนั้นแบ่งปันจากฮิปโปเหมือนเด็กๆ ทุกคน.. จบ

ตรงกันข้าม....ฮิปโปกลับไม่เคยรู้เลยว่าฮิปโปสามารถเป็นดวงอาทิตย์ได้

นิทานเรื่องนี้ มีเพื่อนคนหนึ่งแต่งขึ้นให้ และเล่าให้ฟัง ขอบคุณ..สำหรับนิทานของฮิปโป
ชอบมุมมองของการแบ่งปัน.. ทั้งการตัดสินใจแบ่งปันสวนของยักษ์กอริลลาให้กับผู้อื่น ไม่อย่างนั้นยักษ์กอริลลาก็จะไม่ได้พบมุมมองอีกมุมหนึ่ง และชอบการแบ่งปันของฮิปโป แม้ว่าฮิปโปอาจจะไม่เคยรู้เลยว่าสามารถเป็นดวงอาทิตย์ได้

การแบ่งปัน..ยิ่งมอบให้ ความสุขที่ได้รับกลับมายิ่งเพิ่มขึ้น

เสียดาย.. ที่จริงอยากให้เจ้าของเรื่องได้มาอ่านด้วยเหมือนกัน แต่เจ้าของเรื่องก็ไม่สามารถอ่านภาษาไทยออก และ เจ้าของบล็อกก็ไม่สามารถจะเขียนเป็นภาษาอังกฤษได้ดีเท่าอีกเหมือนกัน เลยได้แต่ขอบคุณ และนำมาแบ่งปันอีกมุมมองให้ทุกคนด้วยกัน
Thank you for your story. It is very meaningful. How could you think and translate to me in Thai version? So, I would like to share this warmth to everyone I love here.... friends, family and everyone who joins my blog.

และ.. สำหรับใครที่คิดว่านิทานเรื่องนี้มีพอมีแง่คิดอะไรที่ดีบ้าง จะเอาไปเล่าต่อให้ลูกฟังก็ยินดีนะคะ....ฮิปโป....

4 Comments:

At Sun Mar 26, 11:36:00 AM 2006 , Blogger DeeDee said...

น่ารักดี :)
ไม่ได้มาเยี่ยมเยียนนาน แต่คอยอ่านอยู่เรื่อยๆนะ

 
At Mon Mar 27, 11:43:00 AM 2006 , Blogger ShiNy JuNe said...

ดีดี้:
ขอบคุณนะจ๊ะ เดี๋ยวไปบอกเจ้าของเรื่องที่แต่งนิทานให้ คงดีใจ ช่วงนี้ก็เรื่อยๆ เหนื่อยๆ งงๆ 555

 
At Wed Mar 29, 02:44:00 PM 2006 , Anonymous Anonymous said...

Good story, but it's too short naa~

Miss Yah!

 
At Thu Mar 30, 08:13:00 AM 2006 , Blogger ShiNy JuNe said...

Sky:
It seems to be too short story. Yes, finally, it is not end yet.
Anyhow, Gorilla and Hippo, they still do not know what happen next.

Nubenz:
Thank you ja.
Actually, it is to be continue in new blog.

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home