ตำนานเพื่อนกับหอยแมลงภู่

ตอนนี้แอบรู้สึกสนิทกับเพื่อนคนนึงอย่างไม่รู้ตัว เราพึ่งรู้จักกันสักเดือนกว่านี่เอง แต่แอบไปสนิทกับเค้าและก็เป็นห่วงเค้าซะงั้น.. เธออายุมากกว่าเราสองขวบปี แต่จบเอกซะแล้ว (หวังว่าจะจบภายในอีกสองปีนี้เหมือนกัน) เลยมาทำ Post-Doc ต่อที่นี่ เร็วๆ นี้เอง เธอพึ่งมาจาก Netherland ดินแดนในฝันของเราตอนเด็กๆ ซะด้วย ก็เพราะเราประทับใจดอกทิวลิปกับกังหันลมที่ดูในรายการท่องเที่ยวมากๆ..

ที่จริงเราพูดกันไม่ค่อยรู้เรื่องเท่าไหร่เพราะเธอเป็นคนพูดเบามากๆ และทักษะการฟังภาษาอังกฤษของเราก็ยังไม่ค่อยแข็งแรง.. เธอไม่มีรถเหมือนเรา เธออยากไปซื้อของ เราเลยไปหา website ของ University bus ให้เธอ แล้วเราก็ไปเป็นเพื่อนเธอ (บ้ารึเปล่า อยู่มาห้าเดือนไม่ขวนขวายจะนั่งไป พอเธอมาเลยไป) เราชวนเธอไปสมัคร Gym ไปออกกำลังกาย ทุกเย็นวันอังคาร กับพฤหัสบดี ถ้าว่างเราก็จะ Jazzerxise กัน (งงล่ะซี ว่ามันคืออะไร อิอิ ไม่บอก).. ก่อนกลับบ้านทุกเย็น เรามักจะเดินไปบอกเธอว่า good night เธอไม่ลืมกุญแจ office นะ ต่อมาเธอเลยทำแบบนั้นกับเราเหมือนกัน เธอแอบบอกเราว่า ถึงจะเลิกงานกลับบ้านแล้ว แต่ประเทศเธออ่ะ 5-6 โมงเย็นเข้าไม่พูด good night กันหรอก เราเลยหัวเราะ บอกว่าประเทศเราก็เหมือนกัน (ก็ไม่เห็นมีใครราตรีสวัสดิ์ก่อนกลับบ้านกันสักคน แต่ที่ US ก่อนจากกันของวันนั้น ยังไงก็ good night ถึงจะ 5 โมงเย็นก็ตาม)เอ๊ะ พึ่งสังเกตว่าธงชาติของ ไทย-เนเธอร์แลนด์ มีสีแดง ขาว น้ำเงินเป็นสีหลักเหมือนกันแฮะ

แต่สุดท้าย ขอสารภาพตอนที่เรารู้จักเธอใหม่ๆ เราแอบไม่ค่อยชอบเธอ เพราะว่าเราไปทานอาหารกัน (หลายคน) เธอไม่รู้ว่าเธอกินเผ็ดได้แค่ไหน ทุกคนเลยแบ่งของตัวเองใส่ถ้วยให้เธอชิมว่า เผ็ดระดับไหนที่เธอรับได้ เธอไม่ยอมชิมของเรา แล้วเธอบอกว่า I don’t wanna try this one. เธอชิมถ้วยอื่น แต่เธอผลักถ้วยนี้ออกถ้วยเดียว เราเลยเสียความรู้สึก แอบไม่ชอบเธอเล็กๆ ซะงั้น งอนๆ.. พออยู่ไปๆ เราพึ่งมารู้ตอนหลังว่า เธอแพ้ mussel (พวกหอยแมลงภู่) เธอกินไม่ได้ อิอิ แหม.. ก็ไม่บอก วันนั้นอุส่าห์ตั้งใจตัก mussel ตัวใหญ่ที่สุด โปะลงบนถ้วยให้เธอเลยอ่ะ และนั่นก็คือเหตุผลที่เธอผลักถ้วยของเราออกนั่นเอง ก็เธอไม่ชอบหอยแมลงภู่ เธอแพ้ อิอิ..เกือบจะตัดสินเธอเพราะ หอยแมลงภู่ ซะแล้วเรา..

จบ.. ตำนานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าด่วนตัดสินคนเพราะหอยแมลงภู่ ????