posted by ShiNy JuNe @ 10:13 AM 7 Comments
This comment has been removed by a blog administrator.
ส่วนตัวแล้ว..รู้สึกมีความสุขกับการเขียนบล็อกวันนี้รู้สึกอิ่มต่อภาพถ่ายกับสิ่งที่อยากจะสื่อ..แม้อาจจะยังไม่เพราะนัก แต่ก็อิ่มใจเพราะเป็นการหัดแต่งครั้งแรกเลยแอบลุ้นอยู่ว่าใครนะ จะมาแบ่งปันความสุขนี้ด้วยกันเป็นคนแรก เพราะตั้งใจว่าอยากส่ง postcard กลับไปให้คนนั้น หลายคนแวะมาก่อน up blog ก็เลยไม่แน่ใจว่าวันนี้จะแวะมาอีกรึป่าวTo Learn.. By June (@^_^@)
อ้าว ทำไงดีล่ะเนี่ย ผู้ที่มาแวะเยี่ยมคนแรก เป็นลิงค์จากบล็อกของน้องปวร ที่ออสเตรเลียอ่ะค่ะ เลยไม่รู้จะส่ง postcard ให้ยังไง แต่ถึงยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จัก ยินดีต้อนรับนะคะ :)
วันนี้ออกแนวอารมณ์ศิลปิน เขียนได้ดีใช่เล่นแต่เท่าที่สังเกตรอยเท้า รู้สึกว่าคนนี้จะเดินขาขวิดๆ หนีบๆ หน่อยและที่แน่ๆ เท้าใหญ่ขนาดนี้ ไม่ใช่รอยเท้าน้อง shiny for sure
ขอบคุณนะคะ.. ไม่รู้ว่ามาเรียน Ph.D ทาง Physiolology ทำไมเหมือนกัน เพราะว่าตั้งแต่เด็กๆ มา รู้สึกมีความสุขกับการทำอะไรไปในทางศิลปะหมดเลย แต่ก็มีอะไรบางอย่างเหมือนกำหนดไว้แล้ว ว่าต้องมาเรียนตรงนี้ก็เลยเป็นที่มาของสิ่งที่อยากจะสื่อ..เหมือนกับทางสีขาวเส้นนี้ถูกร่างเอาไว้แล้วและตนเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าปลายทางจะเป็นยังไงต่อไปเลยได้แต่คิดว่าทำแต่ละวันให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้วันข้างหน้าที่ได้รับกลับมาก็คงจะได้ ดีเองก็เลยเป็นที่มาทั้งหมดของ -ทางเดิน- ที่กำลัง -เดินทาง- อยู่เส้นนี้เอ้า..เพื่อนๆ ที่น่ารักทั้งหลาย ที่บอกว่าแกเขียนไร ไม่เข้าใจอีกแล้ว แปลความทีละบรรทัดแล้วนะจ๊ะคิดถึงจ้า-ช่วงนี้คิดถึงบ้านอ่ะ คิดถึงเวลาพาพ่อแม่ออกไปซื้อของ ทานข้าวจัง
ตอนแรกอ่านแล้วไม่แน่ใจว่าตัวเองแปลถูกรึเปล่า เลยไม่กล้า post แต่พอจูนแปลให้ฟัง...อ๋อ...อย่างงี้นี่เองเพราะดี ความหมายก็ดีด้วยป.ล.รูปสวยมาก จูนถ่ายเองใช่ป่าว????คิดถึงจ้า...Pui
ฮาหรู..ลืมตอบจ้าสรุปว่า..รูปนี้ถ่ายเอง แล้วก็เป็นรอยเท้าตัวเอง แต่แอบเดินลื่นเลยดูรอยเท้าใหญ่ไปหน่อย เป็นรอยเท้าบนหิมะ แล้วก็ปรับเป็น sepia ฮับป๋ม(@^_^@)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home
To Learn is Happiness.. And wanna share my happiness to YoU.
View my complete profile
Subscribe toPosts [Atom]
7 Comments:
This comment has been removed by a blog administrator.
ส่วนตัวแล้ว..รู้สึกมีความสุขกับการเขียนบล็อกวันนี้
รู้สึกอิ่มต่อภาพถ่ายกับสิ่งที่อยากจะสื่อ..
แม้อาจจะยังไม่เพราะนัก แต่ก็อิ่มใจ
เพราะเป็นการหัดแต่งครั้งแรก
เลยแอบลุ้นอยู่ว่าใครนะ จะมาแบ่งปันความสุขนี้ด้วยกันเป็นคนแรก เพราะตั้งใจว่าอยากส่ง postcard กลับไปให้คนนั้น หลายคนแวะมาก่อน up blog ก็เลยไม่แน่ใจว่าวันนี้จะแวะมาอีกรึป่าว
To Learn.. By June (@^_^@)
อ้าว ทำไงดีล่ะเนี่ย ผู้ที่มาแวะเยี่ยมคนแรก เป็นลิงค์จากบล็อกของน้องปวร ที่ออสเตรเลียอ่ะค่ะ เลยไม่รู้จะส่ง postcard ให้ยังไง แต่ถึงยังไงก็ยินดีที่ได้รู้จัก ยินดีต้อนรับนะคะ :)
วันนี้ออกแนวอารมณ์ศิลปิน เขียนได้ดีใช่เล่น
แต่เท่าที่สังเกตรอยเท้า รู้สึกว่าคนนี้จะเดินขาขวิดๆ หนีบๆ หน่อย
และที่แน่ๆ เท้าใหญ่ขนาดนี้ ไม่ใช่รอยเท้าน้อง shiny for sure
ขอบคุณนะคะ.. ไม่รู้ว่ามาเรียน Ph.D ทาง Physiolology ทำไมเหมือนกัน เพราะว่าตั้งแต่เด็กๆ มา รู้สึกมีความสุขกับการทำอะไรไปในทางศิลปะหมดเลย แต่ก็มีอะไรบางอย่างเหมือนกำหนดไว้แล้ว ว่าต้องมาเรียนตรงนี้
ก็เลยเป็นที่มาของสิ่งที่อยากจะสื่อ..
เหมือนกับทางสีขาวเส้นนี้ถูกร่างเอาไว้แล้ว
และตนเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าปลายทางจะเป็นยังไงต่อไป
เลยได้แต่คิดว่าทำแต่ละวันให้ดีที่สุด เท่าที่จะทำได้
วันข้างหน้าที่ได้รับกลับมาก็คงจะได้ ดีเอง
ก็เลยเป็นที่มาทั้งหมดของ
-ทางเดิน- ที่กำลัง -เดินทาง- อยู่เส้นนี้
เอ้า..เพื่อนๆ ที่น่ารักทั้งหลาย ที่บอกว่าแกเขียนไร ไม่เข้าใจอีกแล้ว แปลความทีละบรรทัดแล้วนะจ๊ะ
คิดถึงจ้า-ช่วงนี้คิดถึงบ้านอ่ะ คิดถึงเวลาพาพ่อแม่ออกไปซื้อของ ทานข้าวจัง
ตอนแรกอ่านแล้วไม่แน่ใจว่าตัวเองแปลถูกรึเปล่า เลยไม่กล้า post
แต่พอจูนแปลให้ฟัง...อ๋อ...อย่างงี้นี่เอง
เพราะดี ความหมายก็ดีด้วย
ป.ล.รูปสวยมาก จูนถ่ายเองใช่ป่าว????
คิดถึงจ้า...Pui
ฮาหรู..
ลืมตอบจ้าสรุปว่า..รูปนี้ถ่ายเอง แล้วก็เป็นรอยเท้าตัวเอง แต่แอบเดินลื่นเลยดูรอยเท้าใหญ่ไปหน่อย เป็นรอยเท้าบนหิมะ แล้วก็ปรับเป็น sepia ฮับป๋ม
(@^_^@)
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home