Picnic and Gift card

ก็มาถึงที่นี่ได้ 9 วันละ ดูเหมือนสิ่งที่ได้ learn มันดูมากกว่านั้นเลยอ่ะ อาทิตย์ที่แล้วไป party for new coming ที่บ้าน Professor ที่ทะเลสาบ เดี๋ยวไว้ค่อยเล่าละกัน.. วันนี้มี Picnic ของ Department ปีนึงมีครั้งเดียว เพราะงั้นถ้ามาช้ากว่านี้ก็ไม่ได้ join งานนี้ พึ่งรู้ว่าภาควิชานี้ (Department of Environmental Medicine) คนเยอะมาก จัดที่ park อะไรก็ไม่รู้ เหมือนในเขาอ่ะ เป็นงานที่ก็น่ารักดี ดูเป็นกันเองและไม่มี space ระหว่างอาจารย์กับลูกศิษย์ ถ้าใครอยากเอาอาหารมา ก็เอามา ละก็เขียนชื่อบอกไว้ มีการเล่นเกมส์ มีชักกะเย่อ เล่นวอลเลย์บอลเหมือนบ้านเรา ละก็มีเกมส์นึงแข่งกินพาย เหมือนในรูปอ่ะ ผลัดกับคาบช้อนตักป้อนคนที่คู่กะเรา คนละสองนาที ใครเหลือน้อยคนนั้นชนะ ..มีเล่นวื่งสามขาด้วยล่ะ ก็ไม่ได้ตั้งใจจะเล่นหรอกนะ แต่พอดีมีคนโคลัมเบีย (ชื่อเรียกยากมาก จนจำไม่ค่อยได้ ประมาณ คูเลียโอ อะไรนี่แล่ะ) มาชวนเล่นเพราะเค้าไม่มีคู่ ก็เลยเล่นก็เล่น ตอนนี้ขาซ้ายเลยเขียวเลยอ่ะ เพราะเชือกทีมัดขาไง ก็ต้องวิ่งแล้วเลี้ยวที่จุดเลี้ยว กลับมาที่เดิม สองรอบ.. ขอบอกกก แข่งกันหลายคู่นะ แต่ June & Culiao (สะกดมั่ว) are the winner นะคะ เค้าบอกว่า You win!! ไม่น่าเชื่อ.. เชอะ ถึงใครจะว่าขาสั้นก็เถอะ ที่จริงเข้าเป็นที่สอง แต่เค้าบอกว่าคู่แรกมันขี้โกง เลี้ยวก่อน เพราะฉะนั้น อิอิ เราเลยชนะ อันนี้ก็เป็นการรวมพันธมิตรกันระหว่าง Thailand and Columbia นะคะ แล้วก็พึ่งรู้ว่า มีรางวัลด้วยล่ะ เป็น Gift card ของ shop นึง ชื่อ Target .. ไม่น่าเชื่อ เมื่อวานพึ่งไปซื้อของตุนจากที่นี่เป็นครั้งแรก แล้วก็ชอบของที่นี่ เป็นชั้นเดียวนะ ดูเหมือนห้างผสมกับโลตัส แต่ของก็น่ารักดี เลยชอบ บัตรก็ 10$ เองล่ะ แต่ก็ดี เพราะเป็นของอย่างแรกที่ได้รับมาอย่างไม่ได้ตั้งใจ แล้วก็ไปนั่งดูเค้าเล่นวอลเลย์บอลกัน นั่งไปเรื่อยๆ ก็มีเพื่อนคนอื่นมาดู ไปๆมาๆ เค้าชวนกันเล่นเวฟ เล่นไม่ทันก็ว่า June, you missed it. เลยต้องเล่น เหมือนคนบ้าเลยอ่ะ ดูรูปเดะ เห็นพี่อ้วนข้างๆ มะ ตอนแรกก็คิดว่าตัวใหญ่จัง แต่ไม่เคยคิดว่าขนาดนี้ พอดูในรูปแล้วตกกะใจ นึกว่าตัวเองเป็นคนแคระ พี่อ้วนนี่ชื่อ ไมเคิล หรือ ไมค์ มีวันนึงถามมคนนึงในแลบว่า Where is the marker? ปากกาเมจิกอ่ะจะเอาไปเขียนหางหนู.. เค้าก็ Follow me.. แล้วก็พาไปหยุดที่ตรงนึง เป็นโต๊ะทำงานของพี่อ้วนนี่ Here... ด.ญ.จูน ก็ทำหน้างงไป เค้าก็บอกว่า This is Micheal?? ก็บอกเค้าว่า marker, a pen ทุกคนก็เลยหัวเราะกันใหญ่เลยอ่ะ ด้วยความกลัวเค้าจะอาย เลยต้องรีบ sorry เค้าใหญ่เลย ละก็บอกว่าเพราะเราออกเสียงไม่ดีเอง.. อันที่จริงภาวะบังคับอันนี้ ที่ไม่มีคนไทยที่จะไปมาหาสู่ง่ายๆได้ นี่มันก็ดีตรงที่บังคับให้ต้องใช้ภาษา ผิดๆ ถูกๆ ก็ต้องใช้ไป ช่วงนี้เลยเป็นช่วงที่ปรับตัวกับภาษาอังกฤษหลายสำเนียงมาก เพราะที่ภาคนี้ International people มากเลยนะ.. ตอนนี้ก็ได้รู้จักจากประเทศ Nigeria, Trinidad, Korea, China, Columbia, Taiwan, Malaysia, Turkey (เมทที่ไม่อยากจะทนอยู่ด้วยเลยอ่ะ เซ็งๆ) ละก็ India เท่าที่นึกออกนะ อ้อ แล้วก็ Professor เป็น Italian .. ตอนนี้ปัญหาที่เบื่อมากๆ เป็นเรื่องเมท บางทีพาลขี้เกียจกลับบ้านเลยอ่ะ.. แต่ช่างมันเหอะ รึว่าฉันต้องเปลี่ยนตัวเอง ลุกขึ้นมาสู้ดีเนี่ย.. คิดว่าไงดีอ่ะ.. อ้อ วันนี้อากาศเย็นสำหรับตัวเอง ใส่เสื้อไม่อุ่นพอ ตอนก่อนกลับเลยเป็นหวัดไปแล้วอ่ะ น้ำมูกไหลใหญ่เลยอ่ะ แย่จัง ทรมาณๆ เลยได้ใช้บริการตู้ยาอีกแล้ว ก็คลอเฟ กับ เคาน์เตอร์เพน ทาขาเขียวอ่ะ อย่าลืมเรื่องเมทนะ ตอนนี้ไม่อยากจะมองหน้า she เอาซะเลย .. What should I do?