UnderNeaTh your CloThes..

ที่จริงบล็อกนี้ ตั้งใจจะเขียนขึ้นมาเพื่อให้ทุกคนได้มีความสุขกับเรื่องราวตลกๆ ตอนที่พึ่งมาถึง แต่กว่าจะได้เริ่มเขียนก็เลยอารมณ์นั้นไปซะก่อน..เอาเป็นว่าตามเรื่องราวที่อยากบอกในแต่ละวันดีกว่า..ไม่รู้ว่ามีใครเคยฟังเพลงนี้บ้าง ตามชื่อเรื่องวันนี้นั่นแล่ะ เค้าบอกว่า Underneath your clothes, there's an endless story.ทุกวันนี้ก่อนไปเรียน ก็ยังกอดแจ็คเก็ตของพ่อ อยู่ทุกเช้า.... underneath your clothes ของฉันในวันนี้ ไม่ใช่แค่ cloth ของพ่อกับแม่ แต่กลายเป็นรวมถึงเพื่อน น้องสาว และญาติ ก็เพราะที่จริงการเดินทางครั้งนี้ ก็แอบซ่อน ความสุขบางอย่างอยู่ แต่ไม่สามารถจับต้องใกล้ๆ ได้เหมือนเมื่อก่อน.. "เวลานี้ประมาณเที่ยงวันของประเทศไทยฉันไม่รู้ว่าแกอยู่ส่วนไหนของโลกแล้วเวลาประมาณ 6 โมงเย็นแกก็คงถึง NewYorkฉันคิดว่าเวลาแกอยู่บนเครื่องคงคิดอะไรมากมายแต่ไม่ต้องรู้สึกเหงานะเพราะพวกฉันก็คิดถึงแกอยู่เหมือนกันเมื่อกี้นี้ฉันเล่าให้ไอ้อังฟังว่าเมื่อวานนี้เราวุ่นวายกันยังไงบ้าง ฉันกะว่าประมาณ 6 โมงเย็นฉันจะส่ง mail หาแกอีกทีนะคิดถึงเสมอ สู้ สู้นะ" "ธรรมดาเวลาฟ้าครึ้ม....เมฆหม่น พายุฝนอยู่บนฟากฟ้า คงไม่นานตะวันสาดแสง....แรงกล้า ส่องให้ฟ้างดงาม เคยได้ยินคนที่ผ่านอเมริกามาแล้วหลายคน เขาเล่าว่า ช่วงแรกที่ไปถึงฟ้ามันมืดมิดไปหมด ตัวคนเดียว พูดก็ไม่ค่อยรู้เรื่อง เหงา มันจะมืดอยู่ประมาณ 2 อาทิตย์ แล้วก็ค่อยๆสว่างขึ้นเรื่อยๆ สุดท้าย...สว่างจนไม่อยากกลับเลยแหละ ฉันเองก็รอคอยวันที่ฟ้าที่โน่นจะเปลี่ยนสีให้สว่างสดใสสำหรับแกอยู่เหมือนกัน และหวังว่าเทวดาคงไม่ใจร้ายเกินไปนัก ช่วงแรกๆอาจจะลำบากหน่อย แต่อะไรๆมันต้องดีขึ้นแน่นอน...เชื่อสิ มีคนคอยเอาใจช่วยแกอยู่เยอะนะ เหนื่อยก็พัก แล้วก็ลุกขึ้นมาสู้ต่อ ชีวิตมันก็อย่างนี้แหละ ไม่สู้.....ก็แพ้ แต่เพื่อนฉันจะไม่แพ้หรอก......สู้ สู้" แล้วก็..พี่ไข่..พี่สาว ที่กลับกลายเป็นความอบอุ่นใจที่เกิดขึ้น.. ขอบคุณนะจ๊ะ ไม่รู้จะบอกยังไง มันช่วยได้มากที่เดียวในวันที่เหนื่อย เพื่อนฉันมีเยอะ แต่เพื่อนแท้..มันหายาก ใครบอกว่าการแสดงออกของความรู้สึกไม่สำคัญ เพราะตอนนี้มันมีค่ากับฉันเหลือเกิน.. ตอนนี้ฉันกำลัง learn อีกครั้งกับบทเรียนใหม่ แต่บังเอิญระหว่างทางเดิน แอบค้นเจอความสวยงามที่แท้จริงอันนี้ก่อน ..ก็ To Learn is Happiness ไง แต่กว่าจะไปถึง คำว่า Happiness ก็คงต้อง learn..อีกแล้ว..ค่ะท่านผู้ชม ..สำหรับใครที่มอบความเป็นห่วงมาให้ทุกวันจนฉันรับรู้ได้..เอาไปเลย รักจัง.. มา learn ไปด้วยกันนะ แม้จะมีเหนื่อยบ้าง ในบางเวลา จูนเอง :P