January 10, 2006

เล่าเรื่องเมืองที่เที่ยว ตอนที่ 1

เล่าเรื่องเมืองที่เที่ยวครั้งนี้ก็ขอเริ่มด้วยเรื่องการพักผ่อนและใช้เวลาที่มลรัฐ Massachusetts ในช่วงเทศกาล Christmas ถึงปีใหม่ที่ผ่านมา หลังจาก การเดินทางระยะสั้น ครั้งก่อนด้วยตัวเองที่ Washington DC ก็ลองเปลี่ยนมาสู่มลรัฐใหม่เท่าที่จูนได้สัมผัสกันบ้าง.. Massachusetts เป็นรัฐทางตอนเหนือของสหรัฐอเมริกา ไม่ห่างจาก New York มากนัก ทำให้คุณอาและพี่ชายเลือกที่จะขับรถมารับ(5 ชม.)ด้วยจุดประสงค์สำคัญคือ อยากให้ จูนรู้สึกอบอุ่น เหมือนมีอีก family หนึ่งที่อเมริกา เนื่องจากภรรยาของคุณอาเป็นชาวอเมริกัน การฉลอง Christmas จึงมีทุกปี และปีนี้จูนก็ได้รับรู้ถึงวัฒนธรรมนี้ที่น่ารัก เหมือนกับที่ได้เล่าไปแล้วบางส่วนในตอน Merry X’mas in Massachusetts ที่อยากเพิ่มเติมอีกเล็กน้อยคงเป็นเรื่องของอาหาร ที่เมื่อก่อนเคยสงสัยว่าต่างจากอาหารที่เล่าไปในช่วง Thanksgiving ยังไงเพราะที่เคยไปงานคริสต์มาสต์ที่บ้านคุณลุง (ภรรยาชาวอังกฤษ) ทุกปีก็จะเป็นไก่งวง หลังจากสอบถามก็ได้ความว่า แล้วแต่วัฒนธรรมของแต่ละครอบครัว ช่วง Thanksgiving ก็จะเน้นหนักกันที่ไก่งวงซะมากกว่า ส่วนคริสต์มาสก็แล้วแต่ครอบครัวว่าอาจจะเป็นไก่งวงหรือแฮม มันอบร้อนๆ ก่อนทานก็บากเนื้อเป็นร่องๆ ลงไปก่อน แล้วทาเนย จากนั้นความร้อนของมันอบก็จะทำให้เนยละลายลงไปที่เนื้อในของมัน เพิ่มความอร่อย ของหวานก็มักจะเป็น Pie และอะไรอีกอย่างที่เหมือน jelly แต่ไม่ใช่ และก็ไม่เคยจำชื่อได้ซักที นอกจากนี้ก็จะเป็นการไปโบสถ์ ร้องเพลงต่างๆ ฉลองร่วมกัน ทุกคนดูยิ้มแย้มแจ่มใสและมีความสุข และเพราะเป็นเมืองเล็กๆ ทุกคนจึงรู้จักกันหมด ทำให้ทุกคนรู้จักจูนก่อนที่จูนจะรู้จักทุกคนอีก เพราะคุณอาได้บอกทุกคนว่าคริสต์มาสนี้หลานจะมาจากเมืองไทย ก็เป็นอีกความรู้สึกที่อบอุ่นที่ได้เรียนรู้และรู้จักเรื่องราวจากทุกคน

Christmas Ham

To Learn บทนี้ จึงเริ่มต้นที่บ้านคุณอา เมือง Marshfield รัฐ Massachusetts ก็เป็นเมืองที่สงบและปลอดภัย มีชายหาดจากตอนหนึ่งของมหาสมุทรแอตแลนติค ฟ้าใส ทะเลกว้างใหญ่ อากาศสดชื่นหายใจได้เต็มปอด เจ้าถิ่นก็คงไม่ใช่ใครนอกจาก นกนางนวล ที่ดูคุ้นเคยและไม่กลัวคนซะเลย

sea gull rhythm

sea gull of the ocean
ก็เป็น เล่าเรื่องเมืองที่เที่ยว ตอนที่ 1 ในแบบฉบับ To Learn is Happiness.. By June จ้ะ
เดี๋ยวพรุ่งนี้ค่อยมารู้จักเมืองต่อไปที่ได้สัมผัสกันอีกที

6 Comments:

At Tue Jan 10, 11:03:00 AM 2006 , Blogger v74 said...

โอย
ม่วนหลายเด้อครับ

 
At Tue Jan 10, 11:12:00 AM 2006 , Anonymous Anonymous said...

อโน เคยขอให้อาขี่มอไซค์ไปส่งปากซอย แต่โดนไล่ให้เดินไปเอง ไม่เห็นดีอย่างคุณอาของน้อง Shiny เลย ขับรถตั้ง 5 ชั่วโมงมารับ

ว่าแต่ไอ้ที่คล้ายๆเจลลี่นั่นใช่ พุดดิ้ง (pudding) ปล่าว

 
At Tue Jan 10, 11:24:00 AM 2006 , Blogger ShiNy JuNe said...

v74:
อืมมม พี่ vud คะ คือว่า
ที่จริง..ไอ้ "ม่วนหลายเด้อ" เนี่ยก็เคยได้ยินอยู่บ่อยๆนะคะ แต่...จริงๆ แล้วมันแปลว่าอะไรอ่ะค่ะ
แปลว่า สนุกหลายเด้อ หรือป่าวคะ ง่ะๆๆ
(แอบอายเล็กๆ ที่ถามนะคะเนี่ย) (@^_^@)

anonymous: ช้างญี่ปุ่น
น่ารักดีจัง
ment บนม่วนหลาย
ment ล่าง อโน ชอบๆ ค่ะ
International language

ทีคล้ายเจลลี่ ชื่อไรจำไม่ได้จริงๆค่ะ เคยทานที่บ้านคุณลุงที่แฟนเป็นชาวอังกฤษ (อีก chriistmas นึง)ถามทุกปี จำชื่อไม่ได้ซักปี ประมาณว่ากินอย่างเดียว 5555
อ๋อ แล้วก็มีอีกคุณลุงนึงค่ะ ที่ชอบซื้อเค้ก ร้านดาว บ.ญ. แถวเอกมัยซอย 12 ให้ทาน 5555 มีแต่ญาติผู้ใหญ่ที่เคารพ และน่ารักทั้งนั้นเลยค่ะ :)

 
At Tue Jan 10, 03:35:00 PM 2006 , Anonymous Anonymous said...

เอ่อ....คือว่า

อโน ที่ว่านั่น กระเดียดมาจาก Anonymous

บ่ใช่ อาโหน่...โตมิโต กูโชด่ะ

เด้อ ข้า เด้อ

ว่าแต่ ที่น้อง Shiny พูดถึง ร้าน ดาว บ.ญ. ซอยเอกมัย 12 นี่ย่อมาจาก ร้านดาวเบเกอร์..ญี่
หรือปล่าว

 
At Wed Jan 11, 08:14:00 AM 2006 , Blogger v74 said...

ม่วนหลาย > สนุกมาก

 
At Wed Jan 11, 02:23:00 PM 2006 , Anonymous Anonymous said...

น่าสนุกจัง รูปก็สวยมากจ้า...คิดถึงนะ...PuI

 

Post a Comment

Subscribe to Post Comments [Atom]

<< Home